8- RETRATO. Massilon Silva

 

Retrato.  Massilon Silva

 NO PORTUGUÊS ORIGINAL

O teu retrato que me deste um dia,

Contemporâneo de um amor antigo

Que não é mais amor nem é amigo,

Agora é fóssil. E o que mais seria,

 

Que não relíquia do que eu mais queria?

Esta lembrança vou levar comigo,

Perpetuá-la junto a meu jazigo,

Me comprazer por simples sinergia.

 

Porém não quero te causar pesares.

Mesmo que venha me trazer penares

Devolverei, e noutro gesto cálido

 

Farei pintar por um pintor intrépido,

Traço por traço num desenho tépido,

A silhueta do teu rosto pálido.

EN GALEGO

Retrato.  Massilon Silva

O teu retrato que me deste un día,

Contemporáneo dun amor antigo

Que non é máis amor nin é amigo,

Agora é un fósil. E o que máis sería,



Se non reliquia do que eu máis quería?

Esta lembranza vou levala comigo,

Perpetuala xunto a meu sepulcro,

Me compracer por simple sinerxía.



Porén non quero che causar pesares.

Mesmo que veñas a traer penares

Devolvereime, e noutro xesto cálido



Farei pintar por un pintor intrépido,

Trazo por trazo nun deseño tépido,

A silueta do teu rostro pálido.

EM ESPANHOL

Retrato.  Massilon Silva

Tu retrato que me diste un día,

Contemporáneo de un amor antiguo

Que no es más amor ni amigo,

Ahora es un fósil. Y qué más sería,



Si no reliquia de lo que yo más quería?

Este recuerdo voy a llevarlo conmigo,

Perpetuarla junto a mi sepulcro,

Complacerme por simple sinergia.



Pero no te quiero causar pesares.

Aunque vengas a traerme penares

Me volveré, y  en otro gesto cálido



Haré pintar por un pintor intrépido,

Trazo por trazo en un dibujo tépido,

La silueta de tu rostro pálido.